Μικρές ιστορίες

Μικρές ιστορίες

Ο μυθιστοριογράφος Ντίκενς γράφει: "Μην κρίνεις έναν άνθρωπο από το κοστούμι του, γιατί αυτό του το έκαμε ο ράφτης. Μην τον κρίνεις από την καταγωγή γιατί και ο Κάιν καταγόταν από την πρώτη οικογένεια του κόσμου. Μην τον κρίνεις από το σπίτι στο οποίο κατοικεί γιατί και οι ποντικοί και οι κατσαρίδες κατοικούν στα πολυτελέστερα μέγαρα. Να τον κρίνεις από κάτι που κάνει αυτός, που είναι δικό του, που δεν το έφτιαξαν οι άλλοι και που δεν μπορούν να το μιμηθούν εύκολα οι πολλοί."

Ο επίσκοπος Νικηφόρος (4ος αι) ήταν γιος ενός ληστή. Μια μέρα κάποιος στρατηγός που καταγόταν από λαμπρή οικογένεια έδωσε στο Νικηφόρο με υπονοούμενα να καταλάβει ότι τον περιφρονούσε για την καταγωγή του. Ο Νικηφόρος του απάντησε: "Με τις ιδέες που έχεις θέλεις να μου πεις ότι αν ήσουν γιος ενός ληστή, δε θα ήξερες σε όλη σου τη ζωή να κάνεις τίποτα άλλο από το να κακοποιείς του περαστικούς. Ενώ τώρα χάρη στους προγόνους σου παριστάνεις το...στρατηγό." 

Κάποτε οι εχθροί -και είχε πολλούς λόγω της ευθύτητας του χαρακτήρα του- του στρατάρχη Λαφέμπρ (1755-1820) τον κατηγορούσαν στο Μεγάλο Ναπολέοντα για την ταπεινή του καταγωγή. -"Όπως και να'χει", είπε κάποιος από αυτούς, "έχει τον τίτλο του δούκα μόνο και μόνο γιατί του τον έχετε απονείμει εσείς." -"Η αλήθεια είναι λίγο διαφορετική", αποκρίθηκε ο Μέγας Ναπολέων, "εγώ δεν έκανα τίποτα περισσότερο από το να υψώσω τον τίτλο του δούκα ως το ανάστημα του Λαφέμπρ."

Είπαν στο βασιλιά της Μακεδονίας Φίλιππο να εκδικηθεί μια ελληνική πόλη της οποίας οι κάτοικοι τον κατηγορούσαν ενώ είχαν ευεργετηθεί απ' αυτόν. Αλλά ο Φίλιππος απάντησε: "Πολύ κακή συμβουλή μου δίνετε, αν τώρα που είμαι ευεργέτης τους λένε τόσα εναντίον μου τι θα λένε αν τους βλάψω;".

Όταν ο Βίκτωρ Ουγκώ διηύθυνε ένα φιλολογικό περιοδικό, του έστελε κάποιος αδέξιος λογοτεχνίσκος ένα άρθρο του για να το δημοσιεύσει και κάτω από το άρθρο είχε προσθέσει την εξής παράκληση: "Αν παρέλειψα που και που μερικά κόμματα και τελείες σας παρακαλώ να τα βάλετε εσείς." Και ο Ουγκώ του απάντησε: "Αγαπητέ φίλε, άλλη φορά σας παρακαλώ να μου στέλνετε μονάχα τα κόμματα και τις τελείες. Τα υπόλοιπα θα τα βάζω εγώ." 

Μερικοί από τους λεγόμενους "επώνυμους" περνούν στη ζωή αυτή σαν "μεγαλέξανδροι", "φαντασμένοι καλαμοκαβαλάρηδες". Άλλοι όμως την περνούν ως "ταπεινοί τη καρδία". Σαν να είναι ο "Κανένας".  Αυτόν τον "Κανένα" όμως τον τραγούδησε ο Όμηρος και τον κράτησε στη μνήμη όλη η ανθρωπότητα. Λεγόταν Οδυσσέας! "Κανένας τ΄όνομά μου, και όλοι τους Κανένα με φωνάζουν, κι η μάνα μου μαθές κι ο κύρης μου, κι οι επίλοιποι σύντροφοι". (Οδύσσεια)