Πόνος

Πόνος

Ο πόνος είναι το σπάσιμο του όστρακου που περικλείεει τη γνώση σας. Όπως το τσόφλι του καρπού πρέπει να σπάσει, για να βγει η καρδιά του στο φως του ήλιου, έτσι κι εσείς πρέπει να γνωρίσετε τον πόνο. 

Αν μπορούσατε να κρατάτε στην καρδιά σας το θαυμασμό για τα καθημερινά θαύματα της ζωής σας, ο πόνος δε θα σας φαινόταν λιγότερο θαυμαστός από τη χαρά σας..

Πολλούς από τους πόνους τους διαλέγετε μονάχοι. Είναι το πικρό φάρμακο που μ' αυτό ο γιατρός που είναι μέσα σας θεραπεύει τον άρρωστο εαυτό σας. Γι' αυτό να εμπιστεύεστε το γιατρό και να πίνετε το φάρμακό του σιωπηλά και ήρεμα.Γιατί το χέρι του, αν και βαρύ και σκληρό. οδηγείται από το χέρι του Αόρατου.
Και η κούπα που σας δίνει, μόλο που καίει τα χείλη σας, είναι φτιαγμένη από τον πηλό που ο μεγάλος Αγγειοπλάστης μούσκεψε με τα δικά του άγια δάκρυα. 

(Χαλίλ Γκιμπράν, Ο κήπος του Προφήτη)