Έρωτας και ελευθερία

Έρωτας και ελευθερία

από AΠΟΣΤΟΛΟ ΣΑΜΑΡΑ

ΚΛΙΝΙΚΟ ΨΥΧΟΛΟΓΟ - ΨΥΧΟΠΑΘΟΛΟΓΟ - ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗ

Πώς συμβιβάζεται ο έρωτας με την ελευθερία; Είναι ο έρωτας δημοκρατικός;

Στην πραγματικότητα, για όσο χρονικό διάστημα διαρκεί, και όποιες μεταπτώσεις κι αν έχει, ο έρωτας δεν μπορεί παρά να είναι ευτυχισμένος. Το γεγονός ότι μια ερωτική περιπέτεια μπορεί μια μέρα να τελειώσει (στη Γαλλία, για παράδειγμα, οι μισοί γάμοι καταλήγουν σε διαζύγιο) δεν μειώνει την ποιότητά της ούτε την ένταση των δεσμών που αναπτύσσονται. Ασφαλώς υπάρχει πόνος στους έρωτές μας, αλλά είναι ένας πόνος που προκαλεί ευφορία, μια αγωνία που δημιουργεί ηδονή. Ίσως το πάθος να οδηγεί μοιραία στη δυστυχία. Μα είναι ακόμη μεγαλύτερη δυστυχία το να μην έχεις νιώσει ποτέ στη ζωή σου πάθος.

Η μεγάλη εξίσωση της εποχής μας συνίσταται στη συμφιλίωση δύο αντιφατικών πραγμάτων: το να συμβιώνεις με κάποιον, παραμένοντας ταυτόχρονα κύριος της ζωής σου. Ο σημερινός ερωτευμένος είναι ένα ον που μιλά τη διπλή γλώσσα της μοιραίας αφοσίωσης και της ελεύθερης διάθεσης του εαυτού του. Θέλει να ενωθεί με τον άλλο και την ίδια στιγμή να είναι ανεξάρτητος. Η επιθυμία ενός ισχυρού δεσμού συνοδεύεται από τον πανικό της συζυγικής φυλακής. Εξ ου και αυτό το παιχνίδι με τον γάμο, που υποχωρεί ως θεσμός αλλά όχι και ως ιδανικό, που απομακρύνεται από την Εκκλησία για να πάρει τη μορφή της «συγκατοίκησης» ή της «ελεύθερης συμβίωσης».

Θέλουμε όλα τα πλεονεκτήματα του έρωτα χωρίς τις συνέπειές του. Θέλουμε να ζούμε την περιπέτεια του έρωτα, με την προϋπόθεση να μην έχει επιπτώσεις στην καριέρα μας- και να μη μας στερεί το δικαίωμα να μπλεχτούμε σε κάποια άλλη περιπέτεια. Το παράδοξο του έρωτα είναι εν τέλει το παράδοξο της ύπαρξης: η σύγκρουση ανάμεσα στον κάθετο χαρακτήρα μιας επιθυμίας, ενός πάθους, της αναζήτησης του απολύτου, και στον οριζόντιο χαρακτήρα του χρόνου που περνά.

Ο έρωτας δεν έχει καμιά σχέση με τη δημοκρατία. Αν δεν έχουμε βρει ακόμη το φάρμακο για τις αρρώστιες που τον συνοδεύουν- ζήλεια, κτητικότητα, απιστία – είναι γιατί τέτοιο φάρμακο δεν υπάρχει! Ο έρωτας αντιστέκεται στις ουτοπίες της δικαιοσύνης και της ισότητας, αφού το να ΑΓΑΠΑΣ σημαίνει να ΠΡΟΤΙΜΑΣ.

Είσαι μοναδικός!

Είσαι μοναδικός!

"Πάψε να μισείς τον εαυτό σου. Πάψε να τον υποτιμάς...Όταν θα έχεις συμφιλιωθεί με τις αδυναμίες σου θα έχεις πετύχει! Δεν είναι πολλές, είναι ένα μικρό μέρος του εαυτού σου... Δεν ξέρω ποια είναι η τελευταία φορά που σου το είπε κάποιος αυτό , εγώ όμως θέλω να το ξανατονίσω: Είσαι ένα θαύμα!

Ζω μέσα σε μια διαρκή έκπληξη. Τόσο διαφορετικά πρόσωπα, όλα υπέροχα, όλα τόσο ωραία! Μάτια διαφορετικά, μύτες διαφορετικές, στόματα διαφορετικά. Είσαι τόσο διαφορετικός, που μπορεί κανείς να σε αναγνωρίσει από τα δακτυλικά σου αποτυπώματα. Αν αυτό δε σου δίνει να καταλάβεις πόσο μοναδικός είσαι!

Κράτησε την αξιοπρέπειά σου. Κράτησε την ακεραιότητά σου. Κανείς δεν μπορεί να σε υποβιβάσει από σένα τον ίδιο. Μπορεί οι άλλοι να σε βλέπουν διαφορετικά, εσύ όμως ξέρεις ποιος είσαι και μπορείς να είσαι με υπερηφάνεια αυτό που είσαι. Θυμηθείτε την κουβέντα της Μήδειας στο τέλος αυτού του όμορφου έργου, όταν τη ρωτάνε: "Μήδεια, τι έχει απομείνει;" κι εκείνη απαντάει: "Τι έχει απομείνει; Υπάρχω εγώ!". Είναι πολύ ωραίο πράγμα αυτό γιατί ο καθένας μας είναι τόσα πολλά."

Λέο Μπουσκάλια

Το θαύμα της πίστης

Το θαύμα της πίστης

Κάθε χρόνο περίπου 4 εκατομμύρια άνθρωποι επισκέπτονται τη Λούρδη, μια μικρή πόλη στη νοτιοδυτική Γαλλία, γιατί θεωρείται τόπος θαυματουργός.

Λέγεται ότι εκεί, το 1858 η Μπερναντέτ Σουμπιρού είδε την Παρθένο Μαρία, αμέσως μετά έγινε καλογριά και μετά το θάνατό της ανακηρύχθηκε αγία. Είχε διάφορα οράματα και χτίστηκε ένας θρύλος με θαύματα που έχουν καταστήσει την πόλη διάσημη. Για παράδειγμα, στο νερό της πηγής που ανακάλυψε η Μπερναντέτ όταν έγινε μοναχή λούστηκε ένας τυφλός εργάτης και βρήκε το φως του. 

Η ίδια η Μπερναντέτ έπασχε από πανώλη, φυματίωση, άσθμα και πέθανε στην ηλικία των τριάντα πέντε ετών. Ωστόσο χιλιάδες προσκυνητές πιστεύουν ότι θεραπεύτηκαν όταν πήγαν στη Λούρδη. 

Η επιστήμη δεν έχει αποφανθεί ακόμη για το φαινόμενο αυτό αλλά οι γιατροί βεβαιώνουν ότι όλοι οι άρρωστοι που γύρισαν από τη Λούρδη είχαν περισσότερο θάρρος, δύναμη και αισιοδοξία ενώ πολλές είναι οι αναφορές ανθρώπων ότι θεραπεύτηκαν από ανίατες ασθένειες. 

Είναι γεγονός ότι ο νους και ο εγκέφαλος παίζουν σημαντικό ρόλο στην πρόκληση της νόσου αλλά και στην αντίδραση σε αυτήν. Έχουμε ανάγκη να πιστεύουμε ότι μπορούμε να κατευθύνουμε το πεπρωμένο μας και είναι αλήθεια ότι η ακλόνητη πίστη και η ισχυρή θέληση μπορούν να αλλάξουν ριζικά τη ζωή μας. 

Οι εχθροί μας

Οι εχθροί μας

"Οι άνθρωποι έχουν χρησιμοποιήσει τρεις στρατηγικές για να αντιμετωπίσουν τους εχθρούς τους: τους πολεμούν, τους αποφεύγουν ή προσπαθούν να τους αγαπήσουν. Καμιά από αυτές τις μεθόδους δεν ήταν ιδιαίτερα επιτυχής και έτσι ο κόσμος εξακολουθεί να είναι γεμάτος εχθρούς...

Όταν οι άνθρωποι πίστευαν στα μάγια και στα ξόρκια μπορούσαν πολύ εύκολα να βρουν κάποιον ένοχο για όλες τις συμφορές τους. Το 1829, ένα αγρότης, ο Πουαριέ συμβουλεύτηκε έναν μάντη για να μάθει γιατί η σύζυγός του ήταν άρρωστη. Εκείνος λοιπόν είπε πως αν προσευχόταν μπροστά σε μια κανάτα με νερό, ο εχθρός της θα αποκαλυπτόταν. Του Πουαριέ τού φάνηκε ότι είδε το πρόσωπο του γαμπρού του στο νερό και τον σκότωσε χωρίς δεύτερη σκέψη...

Σήμερα, η μοχθηρία των γειτόνων, η μνησικακία που γεννούν οι οικογενειακές διαφορές και ο φθόνος των συναδέλφων δεν μπορούν να εξαλειφθούν με τη μαγεία. Η κακοτυχία είναι τώρα το αποτέλεσμα κοινωνικών ή οικονομικών δυνάμεων τις οποίες ο άνθρωπος δυσκολεύεται να συλλάβει και απέναντι στις οποίες νιώθει πελαγωμένος..." (Η κρυφή γοητεία της ανθρωπότητας, Theodore Zeldin)

Ο πόλεμος είναι ένας άλλος τρόπος ξεκαθαρίσματος των διαφορών, με τόσους πολέμους όμως που έγιναν μέχρι τώρα θα περίμενε κανείς πως θα είχε καθαρίσει το σύμπαν από τους εχθρούς. Όμως ο άνθρωπος ανακαλύπτει συνεχώς καινούριους ή συνεχίζει να μάχεται αδιάκοπα τους ήδη υπάρχοντες. Ο αρχιεχθρός του ανθρώπου είναι ο διάβολος που το μίσος του ακολουθεί τους ανθρώπους ανεξάρτητα από τις πράξεις του.  Ακόμη κι αν κάποιος δε θέλει να έχει εχθρούς θα του φτιάξουν οι άλλοι. Ο Χίτλερ έγραφε ότι "η τέχνη όλων των πραγματικά μεγάλων εθνικών αρχηγών συνίσταται μεταξύ των άλλων και στο να μη διασπούν την προσοχή του λαού αλλά να την επικεντρώνουν σε ένα και μοναδικό εχθρό".  

Ο κύκλος των στοιχείων

Ο κύκλος των στοιχείων

...Ο καθένας μας, αλλά και καθετί που μας περιβάλλει, είναι ένα σύνολο χημικών στοιχείων. Όλα όσα μπορούμε να δούμε και να αγγίξουμε είναι φτιαγμένα από τα ίδια υλικά, κυρίως από άνθρακα, οξυγόνο, υδρογόνο, σίδηρο και άλλα στοιχεία σε μικρές ποσότητες που ανακυκλώνονται.

...Το ανθρώπινο σώμα δε βρίσκεται σε απομόνωση αλλά αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου  ενοποιημένου πεδίου. Φανταστείτε έναν άνθρωπο που πεθαίνει, θάβεται στη Σαμοθράκη, το σώμα του αποσυντίθεται και προκύπτουν τα στοιχεία από τα οποία αποτελείται, ανάμεσά τους ένα άτομο μαγνησίου. Το νερό της βροχής το παρασύρει στα έγκατα της γης και μέσω των υπόγειων νερών μεταφέρεται στην Καλαμπάκα. Εκεί το νερό πίνεται από κάποιον και το μαγνήσιο γίνεται μέρος του σώματός του. Ένα άτομο χαλκού που υπάρχει στο σώμα μας τώρα μπορεί να προέρχεται από το εργαλείο ενός προγόνου μας φτιαγμένο στη μακρινή εποχή του χαλκού. Ένα άτομο σιδήρου στο αίμα μας μπορεί να προέρχεται από ένα κοίτασμα σιδήρου της Κεντρικής Αφρικής. Ο άνθρακας που χτίζει το DNA μας μπορεί να υπήρχε κάποτε στο σώμα  του Ιουλίου Καίσαρα. Ένα μόριο διοξειδίου του άνθρακα που μας περιβάλλει αυτή τη στιγμή μπορεί να βρισκόταν πριν λίγο στους ιστούς του συντρόφου μας ο οποίος το απελευθέρωσε με την εκπνοή.

Το σώμα μας ανακατασκευάζεται αδιάκοπα, στην κυριολεξία δημιουργεί και καταστρέφει τον εαυτό του κάθε στιγμή της ύπαρξής του. Ανανεώνεται συνεχώς και κάθε χρόνο είναι διαφορετικό από αυτό που ήταν τον προηγούμενο. Έτσι τα χημικά άτομα που αναφέρθηκαν παραπάνω μπορούν να βρεθούν κάποια στιγμή για κάποιο χρονικό διάστημα μέσα σε καθέναν από μας.

...Ο καθένας από μας είμαστε ένας συνδυασμός ύλης, ενέργειας και πληροφορίας. Ακόμη και οι σκέψεις μας  μετατρέπονται σε ύλη. Όσο περίεργο κι αν ακούγεται αυτό οι νευροεπιστήμονες το επιβεβαιώνουν, αφού κάθε σκέψη μετατρέπεται ακαριαία σε βιοχημική πληροφόρηση δραστηριοποιώντας κάποιους νευροδιαβιβαστές στον εγκέφαλό μας οι οποίοι μεταδίδουν αυτή την πληροφορία στα διπλανά νευρικά κύτταρα. 

Απόσπασμα από το βιβλίο "Έρωτας, Χημεία & Σεξ", της Χαράς Ζήκα

Ο αληθινός μας εαυτός

Ο αληθινός μας εαυτός

Όλοι μας έχουμε ένα κοινωνικό προσωπείο, αναγκαζόμαστε να υποδυόμαστε διάφορους ρόλους. Τη μια στιγμή υποδυόμαστε το φίλο και την άλλη τον ανταγωνιστή. Υποδυόμαστε το ρόλο του γονέα με τα παιδιά μας και του παιδιού με τους γονείς μας, υποδυόμαστε το σύντροφο, τον εργαζόμενο, τον προϊστάμενο ή τον υφιστάμενο. 

Αυτό το κοινωνικό προσωπείο για να διατηρηθεί επιζητά την επιδοκιμασία από τους άλλους τρέφοντας τα ναρκισσιστικά μας στοιχεία. Το αποτέλεσμα όμως είναι να αποδυναμώνεται συνεχώς το εγώ μας, γιατί ζούμε με το φόβο της απόρριψης. Έτσι προσπαθούμε να προσαρμοστούμε ακόμη περισσότερο σε αυτό που μας επιβάλλεται για να φερόμαστε με το "σωστό" τρόπο: να μισούμε τον αλλόθρησκο, να μισούμε τους άλλους λαούς, να αγαπάμε το "ηθικό", να είμαστε "καθώς πρέπει"...και γεμίζουμε ενοχές. 

Ωστόσο, εκείνο που βρίσκεται κάτω από το προσωπείο και το ονομάζουμε ψυχή ή αληθινό εαυτό είναι αδιατάρακτο. Είναι το πεδίο της διαίσθησης, της ισορροπίας, της αρμονίας, της ευδαιμονίας και της χαράς. Είναι η μήτρα της πνευματικότητάς μας.

Όταν επιθυμεί κάποιος να γνωρίσει αυτό το πεδίο πρέπει να δράσει, να αποτινάξει όλα τα ξένα στοιχεία από μέσα του. Όπως κάνει κάποιος όταν επιθυμεί να γνωρίσει τον κόσμο, θα αφήσει τους δικούς του, την ασφάλειά του και το χωριό του και θα ταξιδέψει. 

Μέσα στο ατέρμονο θεατρικό έργο της ζωής ας μάθουμε επιτέλους να ερμηνεύουμε όλο και καλύτερα τον πραγματικό μας εαυτό!  

Χ.Ζ.

 .  

Το λαθρεμπόριο

Το λαθρεμπόριο

Ο Νασρεντίν συνήθιζε να περνάει κάθε μέρα από τα σύνορα με το γάιδαρό του με κοφίνια γεμάτα με άχυρο. Επειδή παραδεχόταν ότι ήταν λαθρέμπορος, όταν γύριζε κουρασμένος κάθε βράδυ οι φρουροί των συνόρων τον έψαχναν συνέχεια.Έψαχναν τον ίδιο, εξέταζαν τα άχυρα, τα βουτούσαν στο νερό και μερικές φορές τα έκαιγαν. Στο μεταξύ ήταν φανερό ότι γινόταν όλο και πιο πλούσιος.
Ύστερα αποσύρθηκε και πήγε να ζήσει σε άλλη χώρα. Εκεί τον συνάντησε ένας από τους αξιωματικούς του τελωνείου.
-"Μπορείς τώρα να μου πεις Νασρεντίν, με τι έκανες λαθρεμπόριο και δεν μπορέσαμε να σε πιάσουμε;" 
-"Με γαϊδάρους", απαντά ο Νασρεντίν 

Ηθικό δίδαγμα: Ο κοινός άνθρωπος σκέφτεται με πρότυπα και δεν μπορεί να προσαρμοστεί σε μια εντελώς διαφορετική άποψη. Μπορεί να ζει, να προοδεύει αλλά δεν μπορεί να κατανοήσει όλα όσα διαδραματίζονται μπροστά του. Έτσι χάνει πολλά από τη σημασία της ζωής.  



Ο Νασρεντίν Χότζα (το όνομα σημαίνει «Η δόξα της Πίστης» στα Αραβικά) ήταν ένας δημοφιλής κεντρικός ήρωας μύθων, παροιμιών, ανεκδότων που κυκλοφορούσαν ευρύτατα σε όλες τις κοινωνικές τάξεις της Μέσης Ανατολής,
Ο Νασρεντίν Χότζα παρουσιάζεται ως τύπος σούφι, φιλόσοφου ανατολίτη, οπλισμένος με φιλοσοφική εγκαρτέρηση στις αντιξοότητες της ζωής, πάντοτε ετοιμόλογος και με ελευθερία εκφράσεων.

Έχουμε ξεχάσει να ονειρευόμαστε

Έχουμε ξεχάσει να ονειρευόμαστε 

"Τι κρίμα για σένα, αν πιστεύεις ότι υπάρχει μόνο ό,τι μπορεί να μετρηθεί στατιστικά. Πραγματικά σε λυπάμαι αν διευθύνει τη ζωή σου μόνο αυτό που μπορεί να μετρηθεί, γιατί εμένα με κεντρίζει το απροσμέτρητο. Με κεντρίζουν τα όνειρα, όχι μόνο αυτό που είναι μπροστά μου. Δε δίνω δεκάρα γι' αυτό που βρίσκεται μπροστά μου. Αυτό το βλέπω. Αν θέλεις να περάσεις τη ζωή σου μετρώντας το, είναι δικαίωμά σου, εμένα όμως με ενδιαφέρει αυτό που βρίσκεται πιο έξω. Υπάρχουν τόσα που δε βλέπουμε, δεν πιάνουμε, δε νιώθουμε, δεν καταλαβαίνουμε.

Υποθέτουμε πως η πραγματικότητα είναι αυτό το κουτί που μας βάλανε μέσα, κι όμως σας βεβαιώνω ότι δεν είναι έτσι. Ανοίξτε την πόρτα κάποτε και κοιτάξτε τι υπάρχει έξω. Το όνειρο του σήμερα θα είναι η πραγματικότητα του αύριο. Κι όμως έχουμε ξεχάσει να ονειρευόμαστε".

Λέο Μπουσκάλια  

Άσε το νου σου κενό

Άσε το νου σου κενό

"Το να είσαι κενός, εντελώς κενός, δεν είναι κάτι το οποίο πρέπει να φοβάσαι. Είναι απολύτως αναγκαίο για τον νου να μην είναι απασχολημένος, να είναι κενός, χωρίς καταναγκασμούς γιατί τότε μόνο μπορεί να κινηθεί προς τα άγνωστα βάθη".

Κρισναμούρτι

Ανάθεμά σε Έρωτα...

Ανάθεμά σε Έρωτα...

Ανάθεμά σε έρωτα

Μου ρίχνεις βέλος στην καρδιά και τότε γονατίζω,

σου ρίχνω βλέμμα, σε ρωτώ, γιατί αυτό το αξίζω;

Γιατί θα πρέπει να πονώ, γιατί πληγές να κλείνω

γιατί για άλλη μια φορά με δάκρυα να πλύνω...

Να πλύνω τούτη την πληγή που μ' άνοιξες και τρέχει,

δε σκέφτηκες ποτέ στιγμή αν η ψυχή μου αντέχει...

Να την χτυπούν τα βέλη σου στα δύο να την σκίζουν

και τα κομμάτια της αυτά αγάπη να αναβλύζουν...

Μα η αγάπη μου αυτή στο έδαφος σκορπίζει

ένα λουλούδι φαίνεται πως άρχισε να ανθίζει...

Μοιάζει πως είναι δυνατό να ενώσει τα κομμάτια

γιατί έχει κλέψει ομορφιά απ' τα καφέ της μάτια...

Κι όταν τα αγγίζω με τρυπά κι άλλες πληγές μ' ανοίγει,

ο πόνος που 'χω μέσα μου δε λέει πια να φύγει...

Ανάθεμά σε έρωτα, μου 'χεις πληγές αφήσει

και της καρδιάς μου το κενό δε λέει να γεμίσει...

Μα θα τον κόψω τον ανθό κι ας με πληγώσει κι άλλο

τον πληγωμένο οι πληγές δεν τον πονούνε άλλο...

Κι όταν και πάλι η ψυχή κομμάτι ένα γίνει

σε μένα δε θα ανήκει πια, μα μοναχά σ' εκείνη...

                                                               Κυριάκος

Αυτό το άγαλμα του Έρωτα βρίσκεται σε πλατεία του Λονδίνου που λέγεται Picadilly Circus. Αποτελεί σημείο συνάντησης των ερωτευμένων της πόλης. Το άγαλμα φιλοτέχνησε ο Sir Arthur Gilbert το 1893. Έκτοτε χιλιάδες προτάσεις γάμου έχουν λάβει χώρα κάτω από το άγαλμα του έρωτα και η  παράδοση λέει ότι αν κάνεις πρόταση γάμου τα μεσάνυχτα κάτω από το άγαλμα του Έρωτα ο γάμος σου θα κρατήσει για πάντα!

Χαλάρωσε αναπνέοντας

Χαλάρωσε αναπνέοντας

Όταν εστιάζουμε στην αναπνοή μας μπορούμε να επιδράμε στον εκνευρισμό μας και να κατευνάζουμε τα έντονα συναισθήματα.
Μπορείτε να καθίσετε οκλαδόν ή σε μια καρέκλα με ίσια την πλάτη σας, τους ώμους χαλαρούς και το σαγόνι παράλληλα προς το έδαφος.
Αναπνέετε από τη μύτη χρησιμοποιώντας την κοιλιά και όχι το στήθος σας.
Μετρήστε τις αναπνοές σας, αν αφαιρεθεί ο νους αρχίστε και πάλι από την αρχή.
Προσέξτε από ποιο ερέθισμα αποσπάται η προσοχή σας (ήχος, οσμές, φως, θερμοκρασία) και εστιάστε ξανά στην αναπνοή.
Επαναλάβετε καθημερινά και με τον καιρό θα διαπιστώσετε ότι αυτοσυγκέντρωση και η ηρεμία σας βελτιώνονται σημαντικά. 

Ύμνος της Αγάπης

Ύμνος της Αγάπης

"Το καλόν ου καλόν, εάν μη καλώς γίνηται" (Γρηγόριος Θεολόγος)

Δεν αξίζει να χτίζεις ένα σπίτι αν δεν το χτίσεις γερά, ώστε να μην κινδυνεύεις στον πρώτο σεισμό αλλά και με τέχνη ώστε να μην το νιώθεις σα φυλακή. Δεν αξίζει να προσφέρεις ένα ωραίο δώρο χωρίς χαμόγελο, να απλώνεις το χέρι σου χωρίς να δίνεις την καρδιά σου, δεν αξίζει να έχεις ένα ωραίο σώμα αλλά ψυχή κακή...δεν αξίζει να ζεις αλλά να μην αγαπάς...

Μόνο με την αγάπη μετουσιώνονται όλα σε κάλλος, όλα γίνονται καλά, από μάταια, ανιαρά  και άσχημα αποκτούν ομορφιά και αξία. Αλλά αν δεν ξέρεις την τέχνη της αγάπης δε θα μπορέσεις να αγαπήσεις. Ζητάς να αγαπηθείς επειδή δεν αγαπάς. Από τη στιγμή που θα αγαπήσεις δε θα ρωτάς πια αν σε αγαπούν οι άλλοι, γιατί μείζων πάντων η αγάπη.

"Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. Και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμι. Και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντά μου, και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι. Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία. Πάντα στέργει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει. Είτε δε προφητείαι, καταργηθήσονται. Είτε γλώσσαι, παύσονται. Είτε γνώσις, καταργηθήσεται. Εκ μέρους δε γιγνώσκομεν και εκ μέρους προφητεύομεν. Οταν δε έλθη το τέλειον, τότε το εκ μέρους καταργηθήσεται. Οτε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος ελογιζόμην. Οτε δε γέγονα ανήρ, κατήργηκα τα του νηπίου. Βλέπομεν γαρ άρτι δι` εσόπτρου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον. Αρτι γιγνώσκω εκ μέρους, τότε δε επιγνώσομαι καθώς και επεγνώσθην. Νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα. Μείζων δε τούτων η αγάπη" - Α' Κορινθ., ιγ' 13    

Όλα συνεχώς αλλάζουν

Όλα συνεχώς αλλάζουν

Δεχόμαστε ότι ζούμε σε ένα σύμπαν το οποίο κυβερνάται από τέλειους νόμους που έχουν επίδραση στη ζωή μας. Ωστόσο τρομάζουμε από το απρόβλεπτο "αύριο", δημιουργούμε φόβους και ανησυχίες που δύσκολα μπορούμε να διαχειριστούμε. 

Οι ξαφνικές αλλαγές διαταράσσουν την αίσθηση της σταθερότητας, της ασφάλειας και της ηρεμίας που θέλουμε να βιώνουμε. Αυτό συμβαίνει όταν δεν αφήνουμε το παρελθόν πίσω μας για να πορευτούμε μπροστά. 

Η αλλαγή είναι κάτι φυσιολογικό στη φύση, τίποτα δε μένει σταθερό. Μπορούμε να οδηγούμε τον εαυτό μας συνειδητά και ομαλά προς το καινούριο. Διαφορετικά, αν μένουμε προσκολλημένοι στο χθες, μέχρι να επέλθει αποδοχή, κατανόηση και προσαρμογή στη νέα κατάσταση θα υπάρξει μια επώδυνη διαδικασία όπου θα κυριαρχεί το σοκ, η απόρριψη και ο θυμός.

Αν και συνήθως οι αλλαγές είναι ανεπιθύμητες, το όφελός τους είναι μεγάλο αρκεί να είμαστε πρόθυμοι να αναγνωρίζουμε τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται. Είναι απαραίτητο να υπάρχουν αξίες και ικανότητες ώστε να μη μας κλονίζουν οι εξωτερικές καταστάσεις και να συνεχίζουμε να πιστεύουμε στον εαυτό μας.

Όπως λέει και ο W. Shakespeare:  "Οι αμφιβολίες μας είναι προδότες και μας κάνουν να χάνουμε το καλό που συχνά θα μπορούσαμε να κερδίσουμε αν δε φοβόμασταν να επιχειρήσουμε. Το να μπορεί κανείς να περιμένει είναι το μεγάλο μυστικό της επιτυχίας". 

Καλό μήνα!

Σήμερα, Πέμπτη 1/11/12 στις 21:30 συναντιόμαστε για ποτό. 
Θα συζητήσουμε για το ημερολόγιο ΟΛΚΟΣ 2013. Θα περιέχει και πάλι φωτογραφίες, έργα ζωγραφικής και ποιήματα των μελών του Συλλόγου. Αλλάζει όμως ριζικά η εμφάνισή του. 
Περιμένουμε να ακούσουμε τις ιδέες σας!