Έρχονται τα Χριστούγεννα!

Έρχονται τα Χριστούγεννα!

Τα χριστουγεννιάτικα δέντρα με τα κρεμασμένα στολίδια και τα φωτάκια να αναβοσβήνουν, μου θυμίζουν κάποιος ανθρώπους που επιδεικνύουν τους ψεύτικους καρπούς τους και την επίπλαστη λάμψη τους. Το χειρότερο είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι παραμένουν σε όλη τους τη ζωή νεκρά χριστουγεννιάτικα δέντρα που λάμπουν κατά τις γιορτινές μέρες και μετά θα πεταχτούν...

 Αυτές τις μέρες, όλοι μας, πιστοί, άθεοι ή με χλιαρή πίστη δε γίνεται να μείνουμε ασυγκίνητοι σ' αυτό το χαρμόσυνο θέαμα, στην εικόνα της Παρθένου που τίκτει τον προ αιώνων Θεό. Είναι σα να μας αποκαλύπτεται ένα μυστήριο χαράς, ένα μυστήριο απέραντης προσφερόμενης αγάπης που τόσο έχουμε ανάγκη όλοι μας στη θλιβερή πραγματικότητα. 

Η γέννηση του Χριστού μάς θυμίζει ότι πρέπει να οδοιπορήσουμε προς τη Βηθλεέμ όπως έκαναν οι τρεις μάγοι. Να βαδίσουμε προς το σπήλαιο προσφέροντας κι εμείς το δώρο μας, που είναι ο ίδιος μας ο εαυτός. Άλλος μοιάζει με το λιβάνι, άλλος με τη σμύρνα κι άλλος με το χρυσό, όλοι όμως είμαστε πολύτιμοι στην πνευματική διάσταση. Αυτό ζητά το θείο βρέφος να του καταθέσουμε, "τον παλαιόν άνθρωπον συν ταις πράξεσιν αυτού" ώστε και "οι εν σκότει και σκιά, εύρομεν την αλήθειαν" και να γίνουμε δέντρα ζωντανά και καρποφόρα.

Μόνο τότε, ελεύθεροι και καθαρμένοι από τίτλους, αξιώματα, δόξα, πλούτη και εγωισμούς, απλοί και ταπεινοί θα μπορέσουμε να ψάλουμε   με τους ποιμένες: εγεννήθη για εμάς σωτήρ. 

Μόνο τότε θα ακούσουμε φωνή Κυρίου να λέει: "Εγώ πατήρ, εγώ αδελφός, εγώ νυμφίος, εγώ οικία, εγώ τροφεύς, εγώ ιμάτιον, εγώ ρίζα, εγώ θεμέλιος. Πάντα εγώ. Εγώ πένης δια σε, επί σταυρού δια σε, επί τάφου δια σε, άνω υπέρ σου εντυγχάνω τω Πατρί. Πάντα μοι συ και αδελφός και συγκληρονόμος και φίλος και μέλος." (Ιησούς Χριστός, Κατά τον Χρισόστομο) 

Απόσταγμα σοφίας

Απόσταγμα σοφίας

Χρησιμοποίησε το χρόνο σου διότι είναι ανεκτίμητος. Το χθες δεν επανέρχεται, το αύριο δεν είναι εξασφαλισμένο. Μόνον το σήμερον είναι δικό σου, εάν χρονοτριβήσεις θα το χάσεις κι αυτό.
"Ο άνθρωπος που τολμά να σπαταλήσει μία ώρα, δε γνώρισε ποτέ την αξία της ζωής".

Φραγκλίνος

Το αίσθημα της μοναξιάς, το αίσθημα της ξενιτιάς δεν οφείλεται στον τόπο, όσο στον άνθρωπο. Ένας άνθρωπος πολύ συχνά αρκεί για να γεμίσει την ερημιά. Είναι εκείνος που θα έρθει πρόσχαρος από την αντικρινή όχθη και θα σου πει μια ζεστή, μια ανυστερόβουλη καλημέρα. Το πόσο την έχει διψάσει η εποχή μας αυτή την ανυστερόβουλη καλημέρα δε λέγεται!

Ι.Μ. Παναγιωτόπουλος

Αν σταματάς σε κάθε γαύγισμα σκυλιού, ο δρόμος σου δε θα τελειώσει ποτέ.

Αραβική παροιμία

Ο άνθρωπος που κοιτάζει διαρκώς τα αστέρια είναι καταδικασμένος να πέφτει σε λακκούβες.

Αλεξάντερ Σμιθ

Κάθε γενιά κοροϊδεύει τις παλιές μόδες αλλά ακολουθεί με θρησκευτική πειθαρχία τις καινούριες.

Η. Τορώ

Αν δεν μπορείς να διαμορφώσεις τον εαυτό σου όπως ακριβώς θα ήθελες, πώς περιμένεις οι άλλοι άνθρωποι να είναι εξ ολοκλήρου όπως θα ήθελες εσύ να είναι;

Thomas à Kempis

Όταν συμπεριφερόμαστε στους ανθρώπους όπως αυτοί είναι, τους κάνουμε χειρότερους. Όταν τους συμπεριφερόμαστε όπως θα μπορούσαν να είναι, τους βοηθούμε να γίνουν αυτό που είναι ικανοί να γίνουν.

Βόλφγκανγκ Γκαίτε

Ποτέ μη δείχνεις πιο σοφός ή πιο μορφωμένος από αυτούς που είναι μαζί σου. Να φοράς τη μόρφωσή σου όπως το ρολόι σου, σε μια εσωτερική τσέπη. Μην την βγάζεις έξω και μην την επιδεικνύεις, απλώς για να δείξεις ότι έχεις.

Λόρδος Τσέστερφηλντ

Αυτοί που είναι δυστυχισμένοι έχουν μόνο μια ανάγκη σ’ αυτόν τον κόσμο: ανθρώπους που θα τους δώσουν την αμέριστη προσοχή τους.

Simone Weil

Μη βαδίζεις μπροστά μου γιατί μπορεί να μην σε ακολουθήσω. Μη βαδίζεις πίσω μου γιατί μπορεί να μη σε οδηγήσω. Βάδιζε πλάι μου και γίνε ο σύντροφός μου.

Albert Camus

Είναι σπατάλη ενέργειας να θυμώνεις μ’ έναν άνθρωπο που συμπεριφέρεται άσχημα, όπως είναι να θυμώνεις με ένα αμάξι που δεν παίρνει μπροστά.

Bertrand Russell

Για να λάβεις θα πρέπει πρώτα να δώσεις. Ο καλός δε θησαυρίζει για τον εαυτό του, αλλά δίνοντας στους άλλους γίνεται πιο πλούσιος. Ο καλός ζει για τον κόσμο κι ενώ δωρίζει στους ανθρώπους, ο πλούτος για τον ίδιο αυξάνει πιο πολύ.

Λάο Τσε

Συνήθως έχουμε την τάση να κρίνουμε τον εαυτό μας από τις καλές του προθέσεις και τους άλλους από τις κακές του πράξεις. 

Γ. Τσέστερσον

Μικροί θησαυροί

Μικροί θησαυροί

Κάποιος ρώτησε έναν γνωστό του αν η καταγωγή του ήταν αριστοκρατική. Κι εκείνος απάντησε: "Ξέρω ότι στην Κιβωτό του Νώε μπήκαν και σώθηκαν τρεις γιοί του. Δε θυμάμαι καλά ποιος από τους τρεις είναι ο πρόγονός μου."

Ο μεγάλος μουσικός Ρουμπινστάιν έλεγε: "Αν παραλείψω μια μέρα να παίξω, αμέσως το καταλαβαίνω. Αν παραλείψω δυο μέρες, οι φίλοι μου το καταλαβαίνουν. Αν τρεις δεν ασκηθώ, όλο το κοινό το καταλαβαίνει..."

Ο μεγάλος πολιτικός Λόυντ Τζωρτζ ήταν χαμηλού αναστήματος. Μια φορά, κάποιος ξένος διπλωμάτης που τον έβλεπε για πρώτη φορά του εξομολογήθηκε με αφέλεια ότι είχε απογοητευτεί διαπιστώνοντας ότι ένας άνθρωπος τόσο διάσημος είχε τόσο μικρό ύψος. Ο Λόυντ Τζωρτζ του απάντησε: "Το ανάστημα, αγαπητέ μου, εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο μετρά κανείς τους ανθρώπους. Δεν πρέπει να τους μετράμε από το πηγούνι και κάτω αλλά από το πηγούνι και πάνω."

Ο Βολταίρος με σαρκαστική ειρωνεία πειράζοντας σε κάποιο γεύμα έναν συνδαιτυμόνα του, είπε: "πουλώ τη θέση μου στον Ουρανό για ένα ναπολεόνι". Όλοι γέλασαν. Κι ο συνδαιτημόνας του απάντησε: "Οι νόμοι λένε πως δεν μπορεί να πουλήσει κανείς κάτι που δεν του ανήκει. Αποκτήστε πρώτα τον Ουρανό και τότε να δούμε αν θα θέλετε ακόμη να τον ανταλλάξετε." 

Κ.ΚΟΥΡΚΟΥΛΑ  

Ένας νέος ρώτησε κάποτε τον φιλόσοφο Πιττακό αν θα έπρεπε να παντρευτεί μια κόρη ανώτερή του σε πλούτο και μόρφωση. Εκείνος τότε του είπε: "Βλέπεις αυτά εκεί τα παιδιά που παλεύουν; Πλησίασέ τα και θα σου δώσουν τη συμβουλή που ζητάς". Ο νέος πήγε προς αυτά. Αλλά τα παιδιά νομίζοντας πως ερχόταν για να αναμετρηθεί μαζί τους, τού φώναξαν: "Τι θέλεις εδώ; Πήγαινε να παλέψεις με τους ίσους σου." Ο νέος κατάλαβε τότε ότι έπρεπε να παντρευτεί με κόρη που θα είχε ανάλογα με τα δικά του προσόντα. 

Ένας πατέρας συμβουλεύει το γιο του, που δεν είναι επιμελής στα μαθήματά του και ξοδεύει τις ώρες του άσκοπα: "Μ'αυτά τα μυαλά που έχεις δε θα καταφέρεις τίποτα στη ζωή εσύ. Είσαι δεκαοχτώ χρονών, έβγαλες με κόπο το γυμνάσιο και στο πανεπιστήμιο έμεινες απ΄ έξω. Στην ηλικία σου, ο Μέγας Ναπολέων ήταν λοχαγός". Και ο γιος του απαντά: Και στην ηλικία σου πατέρα ήταν αυτοκράτορας!" Ο καλύτερος τρόπος συμβουλής στους νέους δεν είναι τα σκληρά λόγια αλλά το παράδειγμα. 

Για το Θεό...

Για το Θεό...

"Το μύρο όσο περισσότερο το κλείνεις στο δοχείο τόσο περισσότερο ευωδιάζει το δοχείο που το περιέχει. Και το Θεό, όσο περισσότερο τον σφαλίζεις μέσα σου τόσο περισσότερο ευωδιάζει η ζωή σου." 

Ισαάκ ο Σύρος

Σε επίσημη δεξίωση προς τιμήν Ρώσων αστροναυτών, ένας από αυτούς πλησίασε τον Πατριάρχη Αλέξιο και του είπε μεταξύ σοβαρού και αστείου: "Δεν τον είδα το Θεό Μακαριότατε, εκεί πάνω στον ουρανό που πετούσα..." Και ο Πατριάρχης του απάντησε: "Μα παιδί μου, αφού δεν μπόρεσες να τον δεις εδώ στη γη τόσα χρόνια με τόση άνεση, πώς θα ήταν δυνατόν να τον δεις εκεί στον Ουρανό για τόσο λίγο και τόσο βιαστικά που πέρασες;"

"Ο Θεός είναι μέσα στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος όμως πολλές φορές βρίσκεται έξω από τον εαυτό του. Όταν επιστρέψει στον εαυτό του ("εις εαυτόν δε ελθών" Λουκ. ιε' 20) τότε θα βρει τον Θεό να τον περιμένει."

Ιερός Αυγουστίνος

"Πολλοί άνθρωποι φιλονικούν για τη θρησκεία, γράφουν περί αυτής, μάχονται γι' αυτή, είναι έτοιμοι να πεθάνουν χάριν αυτής. Κάνουν το παν γι' αυτή, εκτός του να ζουν σύμφωνα με αυτήν."

Charles Colton

"Οι σπόροι κατά τη διάρκεια του χειμώνα τραβούν χίλια δυο πάθη κατά τη διάρκεια του χειμώνα ώσπου να φυτρώσουν την άνοιξη. Υποφέρουν κρύο, χιόνια, βροχές κι ένα σωρό άλλα. Το ίδιο συμβαίνει και με τον άνθρωπο σ' αυτόν τον κόσμο. Είναι σαν ένας θαμμένος και ταλαιπωρημένος σπόρος, που πρόκειται να φυτρώσει στην αιώνια άνοιξη, της άλλης ζωής."

Μακάριος ο Αιγύπτιος

Ένας άπιστος άκουγε να διαβάζουν την περιγραφή του Ευαγγελιστή Λουκά για τα βάσανα του πλουσίου της παραβολής...(Λουκ. ιστ' 23 31) στον Άδη και είπε: -"Εγώ δεν τα πιστεύω αυτά. Μου φαίνονται φανταστικές εικόνες."  Και κάποιος άλλος του απάντησε: "Καλά λες! Είναι παραβολικές εικόνες αυτές. Η πραγματικότητα είναι απείρως φοβερότερη."

Αληθινές ιστορίες

Αληθινές ιστορίες

Έστειλε πρέσβεις ο Δαρείος στον Αλέξανδρο και του πρόσφερε τη μισή περσική αυτοκρατορία από τη θάλασσα ως τον Ευφράτη, δέκα χιλιάδες τάλαντα, τη θυγατέρα του ως σύζυγο και υπόσχεση φιλίας και συμμαχίας. Στη σύσκεψη ο στρατηγός Παρμενίων επέμεινε να γίνει δεκτή η πρόταση του Δαρείου λέγοντας: "Εγώ αν ήμουν Αλέξανδρος θα δεχόμουν". Ο Αλέξανδρος απάντησε κοφτά: "Κι εγώ αν ήμουν Παρμενίων θα δεχόμουν." Απέρριψε την πρόταση και χύθηκε στην κατάκτηση του κόσμου. Η πορεία της ζωής σου είναι τόσο λαμπρή όσο υψηλοί είναι οι οραματισμοί σου!

Σε κάποια κωμόπολη, ένας ρολογάς έλαβε παραγγελία να τοποθετήσει ένα μεγάλο ρολόι και να χαράξει επάνω του ένα ρητό. Όταν ετοιμάστηκε το ρολόι, ο ρολογάς φρόντισε να βρει το κατάλληλο ρητό. Ζήτησε τη γνώμη πολλών, μέχρι να πάρει την οριστική απόφαση. Ένας από αυτούς, κάπως παράξενος, του είπε θυμωμένος: "Ωχ αδερφέ, κοίταξε τη δουλειά σου!". Ο ρολογάς σκέφτηκε αμέσως ότι βρήκε το κατάλληλο ρητό. Και το χάραξε στο ρολόι. Έτσι το ρολόι αυτό σε κάθε λεπτό της ώρας έλεγε στον κάθε άνθρωπο που το κοιτούσε: "Κοίταξε τη δουλειά σου".

Σε ένα απόσπασμα κωμωδίας του Αριστοφάνη υπάρχει ο εξής διάλογος ανάμεσα σε δυο ακριτόμυθες και φλύαρες γειτόνισσες: -"Η Μυρσίνη μου είπε ότι της είπες αυτό που σου είχα πει να μην της πεις." - "Τι φλύαρη γυναίκα. Κι όμως εγώ της είχα πει να μη σου πει ότι της το είχα πει." - "Αν είναι έτσι, κάνε μου τη χάρη να μην πεις ότι σου είπα ότι μου το είπε.."

Εξ αιτίας της παρασπονδίας του βασιλιά της Ισπανίας Φερδινάνδου, η Γαλλία έχασε το βασίλειο της Νεαπόλεως. Ένας αυλικός τότε πρότεινε στο Λουδοβίκο μια εξίσου άτιμη παρασπονδία για εκδίκηση. Αλλά ο βασιλιάς αποκρίθηκε: "Αν ο Φερδινάνδος διέπραξε μια ατιμία, εγώ δεν πρόκειται να τον μιμηθώ. Προτιμώ να χάσω ένα βασίλειο που μπορώ να το ξαναποκτήσω, παρά να χάσω την τιμή, που όταν τη χάσει κανείς μια φορά δεν την ξαναποκτά ποτέ. 

Ανάλογα απάντησε και ο Ελευθέριος Βενιζέλος όταν οι σύμμαχοι του υπέδειξαν μια παρασπονδία σε βάρος της Σερβίας. Είπε: "Η Ελλάδα είναι ένα πολύ μικρό κράτος για να κάνει μια τόσο μεγάλη ατιμία."

Ένας οικογενειάρχης ρώτησε κάποτε τον Ρωμαίο φιλόσοφο Σενέκα, ποιο από τα παιδιά του έπρεπε να αναθρέψει επιμελέστερα, τους γιους ή τις κόρες του. Και ο Σενέκας του σύστησε αδίστακτα: "τις κόρες σου." Γιατί όποιος ανατρέφει σωστά το γιο του ανατρέφει ένα χρήσιμο άνθρωπο. Όποιος όμως ανατρέφει σωστά τη θυγατέρα του ανατρέφει μια γενιά.      

Η τρίτη λύση

Η τρίτη λύση

"Μπροστά στις δυσχέρειες της εποχής τρεις λύσεις βρίσκονται ενώπιόν μας: 

1) Να κλείσουμε τα μάτια και να πούμε ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα. Αλλά η λύση αυτή μοιάζει με το να επιχειρήσεις τη θεραπεία του πυρετού σπάζοντας το θερμόμετρο...

2) Να συμμορφωθούμε με τον αιώνα τούτο...Όταν όμως είσαι αετός και βλέπεις πως υπάρχουν ερπετά, δεν μπορείς να πεις θα κόψω τα φτερά μου και θα γίνω ερπετό για να ζω κι εγώ όπως αυτά. Ο μαδημένος αετός δεν είναι ερπετό, είναι ένας μελλοθάνατος.

3) Η αντίσταση! Η αντίσταση "αντιστήναι τη ημέρα τη πονηρά". (Εφεσ. στ΄13)

Αλέξανδρος Τσιριντάνης

Ο βασιλιάς τη Γρανάδας Βοαδβίλ (1487-1492) όταν οι Ισπανοί πολιόρκησαν την πόλη του, δεν έφερε καμία αντίσταση και τους παρέδωσε αμέσως τα κλειδιά της. Βγαίνοντας κατόπι από τη Γρανάδα με τη συνοδεία του, γύρισε να της ρίξει μια τελευταία ματιά και άρχισε να κλαίει ασυγκράτητα. Τότε η μητέρα του τού είπε: "Κλαις σα γυναίκα για κάτι που δεν μπόρεσες να το υπερασπισθείς σαν άντρας."

Κ. ΚΟΥΡΚΟΥΛΑ

Κάποτε έφεραν μπροστά στον ονομαστό Άραβα χαλίφη Αζίζ (9ος αι) δύο ανθρώπους για να τους δικάσει. Ο ένας είχε σκοτώσει για ασήμαντη αφορμή κάποιον γέροντα. Ο άλλος είχε παραστεί στη σκηνή του φόνου, χωρίς να υπερασπιστεί το γέροντα. Ο χαλίφης διέταξε να απαγχονίσουν το φονιά. Τον άλλον τον καταδίκασε επίσης σε θάνατο, αλλά όρισε να εκτελεστεί με μαρτυρικό τρόπο. Δικαιολόγησε δε την απόφασή του λέγοντας: "Η δειλία είναι χειρότερη από το φόνο. Γιατί είναι μητέρα και πηγή πολλών κακών πράξεων."

Ένας δικαστής βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση όταν έπρεπε να δικάσει έναν παιδικό του φίλο. Σαν ευσυνείδητος δικαστής καταδίκασε το φίλο του σε καταβολή μεγάλου χρηματικού ποσού προς κατάπληξη του κοινού. Αλλά η κατάπληξη μετατράπηκε σε θαυμασμό όταν μετά το τέλος της δίκης ο δικαστής σηκώθηκε και κατέθεσε στο ταμείο το ποσό.

"Ο κυβερνήτης ενός λαού πρέπει να έχει πάντα στο νου του τρία πράγματα: Πρώτον ότι κυβερνάει ανθρώπους. Δεύτερον ότι πρέπει να τους κυβερνάει σύμφωνα με τους νόμους. Τρίτον ότι δεν πρόκειται να κυβερνάει για πάντα." 

Ισοκράτης

Μεγάλοι άντρες

Μεγάλοι άντρες

Ο βασιλιάς της Μακεδονίας Φίλιππος, πατέρας του Μεγάλου Αλέξανδρου, ήταν πολύ περήφανος για τις νίκες που είχε στους πολέμους. Σε ένα γράμμα του προς τον Φίλιππο, ο βασιλιάς της Σπάρτης Αρχίδαμος, που ήταν πρότυπο μετριοφροσύνης, του έγραψε τα εξής: "Φίλππε, κοίτα τη σκιά σου στον ήλιο και θα διαπιστώσεις πως δεν έγινε καθόλου μεγαλύτερη από ό,τι ήταν πριν τις νίκες σου".

Ο Αριστοτέλης εκλήθη να εκφωνήσει ένα λόγο μπροστά στο λίκνο του Μεγάλου Αλεξάνδρου όταν γεννήθηκε. Ο Αριστοτέλης, ο οποίος υπήρξε αργότερα διδάσκαλος του Μ. Αλεξάνδρου, είπε μονάχα τα εξής: "Εύχομαι όταν μια μέρα γίνεις βασιλιάς να είσαι τόσο αδιάφορος και απαθής στη γλώσσα της κολακείας, όπως είσαι αδιάφορος κι απαθής στο λόγο που ο πατέρας σου με υποχρέωσε να εκφωνήσω τώρα μπροστά σου."

Ο Μέγας Αλέξανδρος δέχτηκε να δει κάποιον από τους συνεργάτες του ο οποίος άρχισε να κατηγορεί με πάθος κάποιο πρόσωπο. Ο βασιλιάς έκλεισε με την παλάμη του το ένα αυτί και άκουγε με ψυχρότητα. Όταν δε έκπληκτος τον ρώτησε ο συκοφάντης γιατί το έκανε αυτό, ο Μ. Αλέξανδρος απάντησε: "Σε άκουσα προσεκτικά αλλά με το ένα αυτί. Με το άλλο θα ακούσω αυτόν που κατηγορείς. Τότε θα καταλάβω ποιος από τους δύο έχει δίκιο." 

Ο γιατρός Αμπού ρωτήθηκε κάποτε πάνω σε ένα ζήτημα πολύ δύσκολο σχετικά με την επιστήμη του κι απάντησε χωρίς να διστάσει: -"Δεν ξέρω απολύτως τίποτα γι' αυτό." -"Μα πώς; Ο χαλίφης σε πληρώνει τόσο ακριβά για την επιστήμη σου" του είπαν. -"Βεβαίως", αποκρίθηκε εκείνος. "Με πληρώνει για όσα ξέρω. Αν επρόκειτο να με πληρώνει για όσα δεν ξέρω, δε θα του αρκούσε ούτε όλο το χρυσάφι του κόσμου".

Ο Νεύτων έλεγε: "Μοιάζω σαν το παιδάκι που με το κουβαδάκι του κουβαλάει νερό στην ακρογιαλιά. Αυτές είναι οι γνώσεις μου. Ο ωκεανός του αγνώστου εκτείνεται μπροστά μου."

Ο φιλόσοφος Κράτης συνάντησε κάποτε έναν Αθηναίο που του ανακοίνωσε πως ανακάλυψε το μυστικό της ευτυχίας. -"Και ποιο είναι αυτό;" ρώτησε ο φιλόσοφος. -"Να, τα κανόνισα έτσι ώστε από δω και πέρα θα πάψω να εργάζομαι και θα απολαμβάνω έτσι την ανάπαυση σε όλη μου τη ζωή." Κι ο Κράτης του αποκρίθηκε: -"Ανόητε, η απόλαυση αυτή δεν υπάρχει παρά μονάχα στις λίγες ώρες ή στιγμές που έπονται από την κούραση."

Μικρές ιστορίες

Μικρές ιστορίες

Ο μυθιστοριογράφος Ντίκενς γράφει: "Μην κρίνεις έναν άνθρωπο από το κοστούμι του, γιατί αυτό του το έκαμε ο ράφτης. Μην τον κρίνεις από την καταγωγή γιατί και ο Κάιν καταγόταν από την πρώτη οικογένεια του κόσμου. Μην τον κρίνεις από το σπίτι στο οποίο κατοικεί γιατί και οι ποντικοί και οι κατσαρίδες κατοικούν στα πολυτελέστερα μέγαρα. Να τον κρίνεις από κάτι που κάνει αυτός, που είναι δικό του, που δεν το έφτιαξαν οι άλλοι και που δεν μπορούν να το μιμηθούν εύκολα οι πολλοί."

Ο επίσκοπος Νικηφόρος (4ος αι) ήταν γιος ενός ληστή. Μια μέρα κάποιος στρατηγός που καταγόταν από λαμπρή οικογένεια έδωσε στο Νικηφόρο με υπονοούμενα να καταλάβει ότι τον περιφρονούσε για την καταγωγή του. Ο Νικηφόρος του απάντησε: "Με τις ιδέες που έχεις θέλεις να μου πεις ότι αν ήσουν γιος ενός ληστή, δε θα ήξερες σε όλη σου τη ζωή να κάνεις τίποτα άλλο από το να κακοποιείς του περαστικούς. Ενώ τώρα χάρη στους προγόνους σου παριστάνεις το...στρατηγό." 

Κάποτε οι εχθροί -και είχε πολλούς λόγω της ευθύτητας του χαρακτήρα του- του στρατάρχη Λαφέμπρ (1755-1820) τον κατηγορούσαν στο Μεγάλο Ναπολέοντα για την ταπεινή του καταγωγή. -"Όπως και να'χει", είπε κάποιος από αυτούς, "έχει τον τίτλο του δούκα μόνο και μόνο γιατί του τον έχετε απονείμει εσείς." -"Η αλήθεια είναι λίγο διαφορετική", αποκρίθηκε ο Μέγας Ναπολέων, "εγώ δεν έκανα τίποτα περισσότερο από το να υψώσω τον τίτλο του δούκα ως το ανάστημα του Λαφέμπρ."

Είπαν στο βασιλιά της Μακεδονίας Φίλιππο να εκδικηθεί μια ελληνική πόλη της οποίας οι κάτοικοι τον κατηγορούσαν ενώ είχαν ευεργετηθεί απ' αυτόν. Αλλά ο Φίλιππος απάντησε: "Πολύ κακή συμβουλή μου δίνετε, αν τώρα που είμαι ευεργέτης τους λένε τόσα εναντίον μου τι θα λένε αν τους βλάψω;".

Όταν ο Βίκτωρ Ουγκώ διηύθυνε ένα φιλολογικό περιοδικό, του έστελε κάποιος αδέξιος λογοτεχνίσκος ένα άρθρο του για να το δημοσιεύσει και κάτω από το άρθρο είχε προσθέσει την εξής παράκληση: "Αν παρέλειψα που και που μερικά κόμματα και τελείες σας παρακαλώ να τα βάλετε εσείς." Και ο Ουγκώ του απάντησε: "Αγαπητέ φίλε, άλλη φορά σας παρακαλώ να μου στέλνετε μονάχα τα κόμματα και τις τελείες. Τα υπόλοιπα θα τα βάζω εγώ." 

Μερικοί από τους λεγόμενους "επώνυμους" περνούν στη ζωή αυτή σαν "μεγαλέξανδροι", "φαντασμένοι καλαμοκαβαλάρηδες". Άλλοι όμως την περνούν ως "ταπεινοί τη καρδία". Σαν να είναι ο "Κανένας".  Αυτόν τον "Κανένα" όμως τον τραγούδησε ο Όμηρος και τον κράτησε στη μνήμη όλη η ανθρωπότητα. Λεγόταν Οδυσσέας! "Κανένας τ΄όνομά μου, και όλοι τους Κανένα με φωνάζουν, κι η μάνα μου μαθές κι ο κύρης μου, κι οι επίλοιποι σύντροφοι". (Οδύσσεια) 

Σοφά λόγια

Σοφά λόγια

"Ο χρόνος είναι χρήμα με το οποίο αγοράζεις ή την αιώνια ζωή ή την αιώνια κόλαση."

Πωλ Κλωντέλ

"Ο άνθρωπος είναι κράμα αθλιότητας και μεγαλείου, αγιότητας και σατανικότητας. Είναι συγχρόνως πιο σκληρός από το ατσάλι αλλά και πιο αδύνατος από το γυαλί. Από τη χάρη του Θεού εξαρτάται να ξεπεράσει το δεύτερο και να κατακτήσει το πρώτο.

Να πάρει δηλαδή από το γυαλί τη διαύγεια και από το ατσάλι την αντοχή."

Παναγιώτης Τρεμπέλας

"Για να δεχτούν οι άνθρωποι τις ιδέες σου, πρέπει να αποδεχτούν πρώτα την αξία σου και την προσωπικότητά σου. Ο άνθρωπος μοιάζει με τη βελόνα και οι ιδέες του με την κλωστή. Για να περάσει η κλωστή στο ύφασμα πρέπει πρώτα να περάσει η βελόνα. Και για να περάσουν οι ιδέες σου στην κοινωνία πρέπει να περάσεις πρώτα και να γίνεις αποδεκτός εσύ ο ίδιος."

Άγνωστος

"Από όλους τους κλέφτες, οι χειρότεροι είναι οι πολυλογάδες. Σου αφαιρούν χρόνο και διάθεση."

Σταντάλ

"Αν θες να πετύχεις, να ασχολείσαι με αυτά που ενδιαφέρουν τους άλλους. Αν θες να είσαι άξιος να ασχολείσαι με αυτά που ενδιαφέρουν εσένα."

Κωνσταντίνος Τσάτσος

Τα επτά που δεν πρέπει να έχεις: 1) Πλούτο χωρίς μόχθο, 2) Πολιτική χωρίς αρετές, 3) Απόλαυση χωρίς συναίσθημα, 4) Γνώση χωρίς χαρακτήρα, 5) Εμπόριο χωρίς ήθος, 6) Επιστήμη χωρίς ανθρωπιά, 7) Αγάπη χωρίς θυσία

Πλούταρχος

"Ας έχεις λίγα, να είναι δικά σου. Να τα ορίζεις και να τα χαίρεσαι. Κάλλιο αφέντης σε ένα ψωμί παρά δούλος σε ένα φούρνο." 

Αραβική παροιμία

"Δε φτάνει να είσαι έξυπνος. Πρέπει να είσαι αρκετά έξυπνος ώστε να μην κάνεις επίσειξη εξυπνάδας."

Αντρέ Μωρουά

"Πολλά μικρά πράγματα, από πολλούς μικρούς ανθρώπους, σε πολλούς μικρούς τόπους, μπορούν να αλλάξουν το πρόσωπο του κόσμου."

Κινέζικο απόφθεγμα

"Η πείρα είναι μια φλόγα που δε φωτίζει παρά μόνο εκείνους που καίει."

Ντε Λα Παλμ

"Με τη σοφία αποκτάται ο πλούτος αλλά ποτέ ως τώρα δεν αγόρασε σοφία για κανέναν."

Βίκτορ Ουγκώ

"Όταν ακούτε ξένες ιδέες, που δεν είναι σύμφωνες με τις δικές σας κοιτάξτε μην τυχόν οι ιδέες εκείνες είναι ορθές. Όταν πάλι ακούτε ξένες ιδέες που συμφωνούν με τις δικές σας προσέξτε μήπως οι ιδέες αυτές δεν είναι συνετές."

Τσουάνγκ-Τσε

"Τρία πράγματα πρέπει να προσέχουμε μιλώντας με τους άλλους ανθρώπους: πρώτον, να τους λέμε όλα όσα πρέπει να τους πούμε, δεύτερον να τους λέμε μονάχα όσα πρέπει να τους πούμε και τρίτον να τους λέμε με σωστό τρόπο όσα πρέπει να τους πούμε."

Αριστοτέλης

"Δε με νοιάζει τι ήταν ο παππούς μου. Εκείνο που με ενδιαφέρει είναι το τι θα γίνει ο εγγονός μου."

Αβραάμ Λίνκολν

"Για να ανέβεις απότομα υψώματα χρειάζεται να βραδύνεις το βήμα σου στην αρχή."

Σαίξπηρ

"Οι άνθρωποι μοιάζουν με το κρασί. Ο χρόνος ξυνίζει το άσχημο και βελτιώνει το καλό."

"Μη μεγαλοποιείς τα προτερήματά σου, θα δώσεις υποψίες ότι έχεις μικρότερα. Ούτε τα ελαττώματά σου, θα πιστεύουν ότι έχεις μεγαλύτερα."

Άγνωστος

"Ο πολιτισμός αρχίζει από τη στιγμή που αρχίζει η συγκράτηση των ενστίκτων μας."

Φρόυντ

"Δεν υπάρχουν ποτέ απελπιστικές καταστάσεις, παρά μόνο άνθρωποι που απελπίζονται από τις καταστάσεις."

Ζαν Σουστέλ

"Πολλοί άνθρωποι καταναλίσκουν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους για να κάνουν άθλιο το υπόλοιπο."

Λαμπρυγιέρ

"Στην πραγματικότητα γνωρίζει κανείς μόνο όταν γνωρίζει λίγα. Με τη γνώση αυξάνει την αμφιβολία."

Γκαίτε

Μεγάλα...λόγια!

Μεγάλα...λόγια!

"Πολλά όσα ήθελες και δεν μπόρεσες. Περισσότερα όσα μπορούσες και δεν θέλησες. Και ακόμη περισσότερα όσα δε θέλησες και που έπρεπε και να θελήσεις και να μπορέσεις."

 Κωνσταντίνος Τσάτσος

"Ο άνθρωπος μοιάζει με ένα κλάσμα που ο αριθμητής του εκφράζει την πραγματική αξία του ενώ ο παρονομαστής την ιδέα που έχει ο ίδιος για την αξία του. Όσο ο παρονομαστής μεγαλώνει τόσο η αξία του κλάσματος μικραίνει. Και όσο ο παρονομαστής τείνει στο άπειρο, τόσο το κλάσμα τείνει στο μηδέν."

Λέων Τολστόι

"Όταν ένας ομιλητής δεν έχει βάθος, το αναπληρώνει με το μάκρος."

 Σαρλ Ντε Μοντεσκιέ

"Σε όλη την οικουμένη το μόνο αναλλοίωτο είναι το πνεύμα." 

Αντόν Τσέχωφ

"Να ιδώ το κήρυγμα αντί να τ' ακούω προτιμώ. Να με πας εκεί αντί να μου δείξεις το δρόμο. Το παράδειγμα είναι απλό, η συμβουλή ζαλίζει."

Βιρτζίνια Μπεργκ

"Μην κατατάσσεις ποτέ μια ψυχή. Κάθε ψυχή είναι κάτι το ξεχωριστό"

Αυγουστίνος

"Μη ζητάς να γίνονται τα πράγματα όπως τα θέλεις αλλά να θέλεις τα πράγματα όπως γίνονται και τότε θα ευτυχήσεις"

Επίκτητος

"Είναι εξίσου επικίνδυνο να δώσεις μαχαίρι σε τρελό και δύναμη σε πονηρό."

Ιάμβλιχος

Ο προσωπικός σου μύθος

Ο προσωπικός σου μύθος

Όλοι οι άνθρωποι στα πρώτα νεανικά τους χρόνια, ξέρουν ποιος είναι ο Προσωπικός Μύθος τους. Την εποχή αυτή της ζωής όλα είναι ξεκάθαρα, όλα γίνονται και οι άνθρωποι δε φοβούνται να ονειρεύονται και να επιθυμούν όσα θα ήθελαν να πραγματοποιήσουν στη ζωή τους.

Όσο όμως περνά ο χρόνος, μια μυστική δύναμη αρχίζει να προσπαθεί να αποδείξει ότι είναι αδύνατο να πραγματοποιήσει κανείς τον Προσωπικό Μύθο του. Είναι δυνάμεις που φαίνονται κακές αλλά στην πραγματικότητα σου διδάσκουν πώς να εκπληρώσεις τον Προσωπικό Μύθο σου. Προετοιμάζουν το πνεύμα και τη θέλησή σου γιατί πάνω σ' αυτό τον πλανήτη υπάρχει μια αλήθεια: όποιος κι αν είσαι, ό,τι κι αν κάνεις, όταν επιδιώξεις κάτι, σημαίνει ότι η επιθυμία σου πηγάζει από την Ψυχή του Κόσμου. Είναι η αποστολή σου πάνω στη Γη...

Η εκπλήρωση του Προσωπικού του Μύθου, αυτό είναι το μοναδικό χρέος του ανθρώπου. Τα πάντα είναι ένα και μοναδικό πράγμα. Κι όταν επιδιώξεις κάτι, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει όπως επιθυμείς.

(Paulo Coelho, Αλχημιστής) 

Πόνος

Πόνος

Ο πόνος είναι το σπάσιμο του όστρακου που περικλείεει τη γνώση σας. Όπως το τσόφλι του καρπού πρέπει να σπάσει, για να βγει η καρδιά του στο φως του ήλιου, έτσι κι εσείς πρέπει να γνωρίσετε τον πόνο. 

Αν μπορούσατε να κρατάτε στην καρδιά σας το θαυμασμό για τα καθημερινά θαύματα της ζωής σας, ο πόνος δε θα σας φαινόταν λιγότερο θαυμαστός από τη χαρά σας..

Πολλούς από τους πόνους τους διαλέγετε μονάχοι. Είναι το πικρό φάρμακο που μ' αυτό ο γιατρός που είναι μέσα σας θεραπεύει τον άρρωστο εαυτό σας. Γι' αυτό να εμπιστεύεστε το γιατρό και να πίνετε το φάρμακό του σιωπηλά και ήρεμα.Γιατί το χέρι του, αν και βαρύ και σκληρό. οδηγείται από το χέρι του Αόρατου.
Και η κούπα που σας δίνει, μόλο που καίει τα χείλη σας, είναι φτιαγμένη από τον πηλό που ο μεγάλος Αγγειοπλάστης μούσκεψε με τα δικά του άγια δάκρυα. 

(Χαλίλ Γκιμπράν, Ο κήπος του Προφήτη) 

Έρωτας και ελευθερία

Έρωτας και ελευθερία

από AΠΟΣΤΟΛΟ ΣΑΜΑΡΑ

ΚΛΙΝΙΚΟ ΨΥΧΟΛΟΓΟ - ΨΥΧΟΠΑΘΟΛΟΓΟ - ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗ

Πώς συμβιβάζεται ο έρωτας με την ελευθερία; Είναι ο έρωτας δημοκρατικός;

Στην πραγματικότητα, για όσο χρονικό διάστημα διαρκεί, και όποιες μεταπτώσεις κι αν έχει, ο έρωτας δεν μπορεί παρά να είναι ευτυχισμένος. Το γεγονός ότι μια ερωτική περιπέτεια μπορεί μια μέρα να τελειώσει (στη Γαλλία, για παράδειγμα, οι μισοί γάμοι καταλήγουν σε διαζύγιο) δεν μειώνει την ποιότητά της ούτε την ένταση των δεσμών που αναπτύσσονται. Ασφαλώς υπάρχει πόνος στους έρωτές μας, αλλά είναι ένας πόνος που προκαλεί ευφορία, μια αγωνία που δημιουργεί ηδονή. Ίσως το πάθος να οδηγεί μοιραία στη δυστυχία. Μα είναι ακόμη μεγαλύτερη δυστυχία το να μην έχεις νιώσει ποτέ στη ζωή σου πάθος.

Η μεγάλη εξίσωση της εποχής μας συνίσταται στη συμφιλίωση δύο αντιφατικών πραγμάτων: το να συμβιώνεις με κάποιον, παραμένοντας ταυτόχρονα κύριος της ζωής σου. Ο σημερινός ερωτευμένος είναι ένα ον που μιλά τη διπλή γλώσσα της μοιραίας αφοσίωσης και της ελεύθερης διάθεσης του εαυτού του. Θέλει να ενωθεί με τον άλλο και την ίδια στιγμή να είναι ανεξάρτητος. Η επιθυμία ενός ισχυρού δεσμού συνοδεύεται από τον πανικό της συζυγικής φυλακής. Εξ ου και αυτό το παιχνίδι με τον γάμο, που υποχωρεί ως θεσμός αλλά όχι και ως ιδανικό, που απομακρύνεται από την Εκκλησία για να πάρει τη μορφή της «συγκατοίκησης» ή της «ελεύθερης συμβίωσης».

Θέλουμε όλα τα πλεονεκτήματα του έρωτα χωρίς τις συνέπειές του. Θέλουμε να ζούμε την περιπέτεια του έρωτα, με την προϋπόθεση να μην έχει επιπτώσεις στην καριέρα μας- και να μη μας στερεί το δικαίωμα να μπλεχτούμε σε κάποια άλλη περιπέτεια. Το παράδοξο του έρωτα είναι εν τέλει το παράδοξο της ύπαρξης: η σύγκρουση ανάμεσα στον κάθετο χαρακτήρα μιας επιθυμίας, ενός πάθους, της αναζήτησης του απολύτου, και στον οριζόντιο χαρακτήρα του χρόνου που περνά.

Ο έρωτας δεν έχει καμιά σχέση με τη δημοκρατία. Αν δεν έχουμε βρει ακόμη το φάρμακο για τις αρρώστιες που τον συνοδεύουν- ζήλεια, κτητικότητα, απιστία – είναι γιατί τέτοιο φάρμακο δεν υπάρχει! Ο έρωτας αντιστέκεται στις ουτοπίες της δικαιοσύνης και της ισότητας, αφού το να ΑΓΑΠΑΣ σημαίνει να ΠΡΟΤΙΜΑΣ.

Είσαι μοναδικός!

Είσαι μοναδικός!

"Πάψε να μισείς τον εαυτό σου. Πάψε να τον υποτιμάς...Όταν θα έχεις συμφιλιωθεί με τις αδυναμίες σου θα έχεις πετύχει! Δεν είναι πολλές, είναι ένα μικρό μέρος του εαυτού σου... Δεν ξέρω ποια είναι η τελευταία φορά που σου το είπε κάποιος αυτό , εγώ όμως θέλω να το ξανατονίσω: Είσαι ένα θαύμα!

Ζω μέσα σε μια διαρκή έκπληξη. Τόσο διαφορετικά πρόσωπα, όλα υπέροχα, όλα τόσο ωραία! Μάτια διαφορετικά, μύτες διαφορετικές, στόματα διαφορετικά. Είσαι τόσο διαφορετικός, που μπορεί κανείς να σε αναγνωρίσει από τα δακτυλικά σου αποτυπώματα. Αν αυτό δε σου δίνει να καταλάβεις πόσο μοναδικός είσαι!

Κράτησε την αξιοπρέπειά σου. Κράτησε την ακεραιότητά σου. Κανείς δεν μπορεί να σε υποβιβάσει από σένα τον ίδιο. Μπορεί οι άλλοι να σε βλέπουν διαφορετικά, εσύ όμως ξέρεις ποιος είσαι και μπορείς να είσαι με υπερηφάνεια αυτό που είσαι. Θυμηθείτε την κουβέντα της Μήδειας στο τέλος αυτού του όμορφου έργου, όταν τη ρωτάνε: "Μήδεια, τι έχει απομείνει;" κι εκείνη απαντάει: "Τι έχει απομείνει; Υπάρχω εγώ!". Είναι πολύ ωραίο πράγμα αυτό γιατί ο καθένας μας είναι τόσα πολλά."

Λέο Μπουσκάλια

Το θαύμα της πίστης

Το θαύμα της πίστης

Κάθε χρόνο περίπου 4 εκατομμύρια άνθρωποι επισκέπτονται τη Λούρδη, μια μικρή πόλη στη νοτιοδυτική Γαλλία, γιατί θεωρείται τόπος θαυματουργός.

Λέγεται ότι εκεί, το 1858 η Μπερναντέτ Σουμπιρού είδε την Παρθένο Μαρία, αμέσως μετά έγινε καλογριά και μετά το θάνατό της ανακηρύχθηκε αγία. Είχε διάφορα οράματα και χτίστηκε ένας θρύλος με θαύματα που έχουν καταστήσει την πόλη διάσημη. Για παράδειγμα, στο νερό της πηγής που ανακάλυψε η Μπερναντέτ όταν έγινε μοναχή λούστηκε ένας τυφλός εργάτης και βρήκε το φως του. 

Η ίδια η Μπερναντέτ έπασχε από πανώλη, φυματίωση, άσθμα και πέθανε στην ηλικία των τριάντα πέντε ετών. Ωστόσο χιλιάδες προσκυνητές πιστεύουν ότι θεραπεύτηκαν όταν πήγαν στη Λούρδη. 

Η επιστήμη δεν έχει αποφανθεί ακόμη για το φαινόμενο αυτό αλλά οι γιατροί βεβαιώνουν ότι όλοι οι άρρωστοι που γύρισαν από τη Λούρδη είχαν περισσότερο θάρρος, δύναμη και αισιοδοξία ενώ πολλές είναι οι αναφορές ανθρώπων ότι θεραπεύτηκαν από ανίατες ασθένειες. 

Είναι γεγονός ότι ο νους και ο εγκέφαλος παίζουν σημαντικό ρόλο στην πρόκληση της νόσου αλλά και στην αντίδραση σε αυτήν. Έχουμε ανάγκη να πιστεύουμε ότι μπορούμε να κατευθύνουμε το πεπρωμένο μας και είναι αλήθεια ότι η ακλόνητη πίστη και η ισχυρή θέληση μπορούν να αλλάξουν ριζικά τη ζωή μας. 

Οι εχθροί μας

Οι εχθροί μας

"Οι άνθρωποι έχουν χρησιμοποιήσει τρεις στρατηγικές για να αντιμετωπίσουν τους εχθρούς τους: τους πολεμούν, τους αποφεύγουν ή προσπαθούν να τους αγαπήσουν. Καμιά από αυτές τις μεθόδους δεν ήταν ιδιαίτερα επιτυχής και έτσι ο κόσμος εξακολουθεί να είναι γεμάτος εχθρούς...

Όταν οι άνθρωποι πίστευαν στα μάγια και στα ξόρκια μπορούσαν πολύ εύκολα να βρουν κάποιον ένοχο για όλες τις συμφορές τους. Το 1829, ένα αγρότης, ο Πουαριέ συμβουλεύτηκε έναν μάντη για να μάθει γιατί η σύζυγός του ήταν άρρωστη. Εκείνος λοιπόν είπε πως αν προσευχόταν μπροστά σε μια κανάτα με νερό, ο εχθρός της θα αποκαλυπτόταν. Του Πουαριέ τού φάνηκε ότι είδε το πρόσωπο του γαμπρού του στο νερό και τον σκότωσε χωρίς δεύτερη σκέψη...

Σήμερα, η μοχθηρία των γειτόνων, η μνησικακία που γεννούν οι οικογενειακές διαφορές και ο φθόνος των συναδέλφων δεν μπορούν να εξαλειφθούν με τη μαγεία. Η κακοτυχία είναι τώρα το αποτέλεσμα κοινωνικών ή οικονομικών δυνάμεων τις οποίες ο άνθρωπος δυσκολεύεται να συλλάβει και απέναντι στις οποίες νιώθει πελαγωμένος..." (Η κρυφή γοητεία της ανθρωπότητας, Theodore Zeldin)

Ο πόλεμος είναι ένας άλλος τρόπος ξεκαθαρίσματος των διαφορών, με τόσους πολέμους όμως που έγιναν μέχρι τώρα θα περίμενε κανείς πως θα είχε καθαρίσει το σύμπαν από τους εχθρούς. Όμως ο άνθρωπος ανακαλύπτει συνεχώς καινούριους ή συνεχίζει να μάχεται αδιάκοπα τους ήδη υπάρχοντες. Ο αρχιεχθρός του ανθρώπου είναι ο διάβολος που το μίσος του ακολουθεί τους ανθρώπους ανεξάρτητα από τις πράξεις του.  Ακόμη κι αν κάποιος δε θέλει να έχει εχθρούς θα του φτιάξουν οι άλλοι. Ο Χίτλερ έγραφε ότι "η τέχνη όλων των πραγματικά μεγάλων εθνικών αρχηγών συνίσταται μεταξύ των άλλων και στο να μη διασπούν την προσοχή του λαού αλλά να την επικεντρώνουν σε ένα και μοναδικό εχθρό".  

Ο κύκλος των στοιχείων

Ο κύκλος των στοιχείων

...Ο καθένας μας, αλλά και καθετί που μας περιβάλλει, είναι ένα σύνολο χημικών στοιχείων. Όλα όσα μπορούμε να δούμε και να αγγίξουμε είναι φτιαγμένα από τα ίδια υλικά, κυρίως από άνθρακα, οξυγόνο, υδρογόνο, σίδηρο και άλλα στοιχεία σε μικρές ποσότητες που ανακυκλώνονται.

...Το ανθρώπινο σώμα δε βρίσκεται σε απομόνωση αλλά αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου  ενοποιημένου πεδίου. Φανταστείτε έναν άνθρωπο που πεθαίνει, θάβεται στη Σαμοθράκη, το σώμα του αποσυντίθεται και προκύπτουν τα στοιχεία από τα οποία αποτελείται, ανάμεσά τους ένα άτομο μαγνησίου. Το νερό της βροχής το παρασύρει στα έγκατα της γης και μέσω των υπόγειων νερών μεταφέρεται στην Καλαμπάκα. Εκεί το νερό πίνεται από κάποιον και το μαγνήσιο γίνεται μέρος του σώματός του. Ένα άτομο χαλκού που υπάρχει στο σώμα μας τώρα μπορεί να προέρχεται από το εργαλείο ενός προγόνου μας φτιαγμένο στη μακρινή εποχή του χαλκού. Ένα άτομο σιδήρου στο αίμα μας μπορεί να προέρχεται από ένα κοίτασμα σιδήρου της Κεντρικής Αφρικής. Ο άνθρακας που χτίζει το DNA μας μπορεί να υπήρχε κάποτε στο σώμα  του Ιουλίου Καίσαρα. Ένα μόριο διοξειδίου του άνθρακα που μας περιβάλλει αυτή τη στιγμή μπορεί να βρισκόταν πριν λίγο στους ιστούς του συντρόφου μας ο οποίος το απελευθέρωσε με την εκπνοή.

Το σώμα μας ανακατασκευάζεται αδιάκοπα, στην κυριολεξία δημιουργεί και καταστρέφει τον εαυτό του κάθε στιγμή της ύπαρξής του. Ανανεώνεται συνεχώς και κάθε χρόνο είναι διαφορετικό από αυτό που ήταν τον προηγούμενο. Έτσι τα χημικά άτομα που αναφέρθηκαν παραπάνω μπορούν να βρεθούν κάποια στιγμή για κάποιο χρονικό διάστημα μέσα σε καθέναν από μας.

...Ο καθένας από μας είμαστε ένας συνδυασμός ύλης, ενέργειας και πληροφορίας. Ακόμη και οι σκέψεις μας  μετατρέπονται σε ύλη. Όσο περίεργο κι αν ακούγεται αυτό οι νευροεπιστήμονες το επιβεβαιώνουν, αφού κάθε σκέψη μετατρέπεται ακαριαία σε βιοχημική πληροφόρηση δραστηριοποιώντας κάποιους νευροδιαβιβαστές στον εγκέφαλό μας οι οποίοι μεταδίδουν αυτή την πληροφορία στα διπλανά νευρικά κύτταρα. 

Απόσπασμα από το βιβλίο "Έρωτας, Χημεία & Σεξ", της Χαράς Ζήκα

Ο αληθινός μας εαυτός

Ο αληθινός μας εαυτός

Όλοι μας έχουμε ένα κοινωνικό προσωπείο, αναγκαζόμαστε να υποδυόμαστε διάφορους ρόλους. Τη μια στιγμή υποδυόμαστε το φίλο και την άλλη τον ανταγωνιστή. Υποδυόμαστε το ρόλο του γονέα με τα παιδιά μας και του παιδιού με τους γονείς μας, υποδυόμαστε το σύντροφο, τον εργαζόμενο, τον προϊστάμενο ή τον υφιστάμενο. 

Αυτό το κοινωνικό προσωπείο για να διατηρηθεί επιζητά την επιδοκιμασία από τους άλλους τρέφοντας τα ναρκισσιστικά μας στοιχεία. Το αποτέλεσμα όμως είναι να αποδυναμώνεται συνεχώς το εγώ μας, γιατί ζούμε με το φόβο της απόρριψης. Έτσι προσπαθούμε να προσαρμοστούμε ακόμη περισσότερο σε αυτό που μας επιβάλλεται για να φερόμαστε με το "σωστό" τρόπο: να μισούμε τον αλλόθρησκο, να μισούμε τους άλλους λαούς, να αγαπάμε το "ηθικό", να είμαστε "καθώς πρέπει"...και γεμίζουμε ενοχές. 

Ωστόσο, εκείνο που βρίσκεται κάτω από το προσωπείο και το ονομάζουμε ψυχή ή αληθινό εαυτό είναι αδιατάρακτο. Είναι το πεδίο της διαίσθησης, της ισορροπίας, της αρμονίας, της ευδαιμονίας και της χαράς. Είναι η μήτρα της πνευματικότητάς μας.

Όταν επιθυμεί κάποιος να γνωρίσει αυτό το πεδίο πρέπει να δράσει, να αποτινάξει όλα τα ξένα στοιχεία από μέσα του. Όπως κάνει κάποιος όταν επιθυμεί να γνωρίσει τον κόσμο, θα αφήσει τους δικούς του, την ασφάλειά του και το χωριό του και θα ταξιδέψει. 

Μέσα στο ατέρμονο θεατρικό έργο της ζωής ας μάθουμε επιτέλους να ερμηνεύουμε όλο και καλύτερα τον πραγματικό μας εαυτό!  

Χ.Ζ.

 .  

Το λαθρεμπόριο

Το λαθρεμπόριο

Ο Νασρεντίν συνήθιζε να περνάει κάθε μέρα από τα σύνορα με το γάιδαρό του με κοφίνια γεμάτα με άχυρο. Επειδή παραδεχόταν ότι ήταν λαθρέμπορος, όταν γύριζε κουρασμένος κάθε βράδυ οι φρουροί των συνόρων τον έψαχναν συνέχεια.Έψαχναν τον ίδιο, εξέταζαν τα άχυρα, τα βουτούσαν στο νερό και μερικές φορές τα έκαιγαν. Στο μεταξύ ήταν φανερό ότι γινόταν όλο και πιο πλούσιος.
Ύστερα αποσύρθηκε και πήγε να ζήσει σε άλλη χώρα. Εκεί τον συνάντησε ένας από τους αξιωματικούς του τελωνείου.
-"Μπορείς τώρα να μου πεις Νασρεντίν, με τι έκανες λαθρεμπόριο και δεν μπορέσαμε να σε πιάσουμε;" 
-"Με γαϊδάρους", απαντά ο Νασρεντίν 

Ηθικό δίδαγμα: Ο κοινός άνθρωπος σκέφτεται με πρότυπα και δεν μπορεί να προσαρμοστεί σε μια εντελώς διαφορετική άποψη. Μπορεί να ζει, να προοδεύει αλλά δεν μπορεί να κατανοήσει όλα όσα διαδραματίζονται μπροστά του. Έτσι χάνει πολλά από τη σημασία της ζωής.  



Ο Νασρεντίν Χότζα (το όνομα σημαίνει «Η δόξα της Πίστης» στα Αραβικά) ήταν ένας δημοφιλής κεντρικός ήρωας μύθων, παροιμιών, ανεκδότων που κυκλοφορούσαν ευρύτατα σε όλες τις κοινωνικές τάξεις της Μέσης Ανατολής,
Ο Νασρεντίν Χότζα παρουσιάζεται ως τύπος σούφι, φιλόσοφου ανατολίτη, οπλισμένος με φιλοσοφική εγκαρτέρηση στις αντιξοότητες της ζωής, πάντοτε ετοιμόλογος και με ελευθερία εκφράσεων.

Έχουμε ξεχάσει να ονειρευόμαστε

Έχουμε ξεχάσει να ονειρευόμαστε 

"Τι κρίμα για σένα, αν πιστεύεις ότι υπάρχει μόνο ό,τι μπορεί να μετρηθεί στατιστικά. Πραγματικά σε λυπάμαι αν διευθύνει τη ζωή σου μόνο αυτό που μπορεί να μετρηθεί, γιατί εμένα με κεντρίζει το απροσμέτρητο. Με κεντρίζουν τα όνειρα, όχι μόνο αυτό που είναι μπροστά μου. Δε δίνω δεκάρα γι' αυτό που βρίσκεται μπροστά μου. Αυτό το βλέπω. Αν θέλεις να περάσεις τη ζωή σου μετρώντας το, είναι δικαίωμά σου, εμένα όμως με ενδιαφέρει αυτό που βρίσκεται πιο έξω. Υπάρχουν τόσα που δε βλέπουμε, δεν πιάνουμε, δε νιώθουμε, δεν καταλαβαίνουμε.

Υποθέτουμε πως η πραγματικότητα είναι αυτό το κουτί που μας βάλανε μέσα, κι όμως σας βεβαιώνω ότι δεν είναι έτσι. Ανοίξτε την πόρτα κάποτε και κοιτάξτε τι υπάρχει έξω. Το όνειρο του σήμερα θα είναι η πραγματικότητα του αύριο. Κι όμως έχουμε ξεχάσει να ονειρευόμαστε".

Λέο Μπουσκάλια  

Άσε το νου σου κενό

Άσε το νου σου κενό

"Το να είσαι κενός, εντελώς κενός, δεν είναι κάτι το οποίο πρέπει να φοβάσαι. Είναι απολύτως αναγκαίο για τον νου να μην είναι απασχολημένος, να είναι κενός, χωρίς καταναγκασμούς γιατί τότε μόνο μπορεί να κινηθεί προς τα άγνωστα βάθη".

Κρισναμούρτι

Ανάθεμά σε Έρωτα...

Ανάθεμά σε Έρωτα...

Ανάθεμά σε έρωτα

Μου ρίχνεις βέλος στην καρδιά και τότε γονατίζω,

σου ρίχνω βλέμμα, σε ρωτώ, γιατί αυτό το αξίζω;

Γιατί θα πρέπει να πονώ, γιατί πληγές να κλείνω

γιατί για άλλη μια φορά με δάκρυα να πλύνω...

Να πλύνω τούτη την πληγή που μ' άνοιξες και τρέχει,

δε σκέφτηκες ποτέ στιγμή αν η ψυχή μου αντέχει...

Να την χτυπούν τα βέλη σου στα δύο να την σκίζουν

και τα κομμάτια της αυτά αγάπη να αναβλύζουν...

Μα η αγάπη μου αυτή στο έδαφος σκορπίζει

ένα λουλούδι φαίνεται πως άρχισε να ανθίζει...

Μοιάζει πως είναι δυνατό να ενώσει τα κομμάτια

γιατί έχει κλέψει ομορφιά απ' τα καφέ της μάτια...

Κι όταν τα αγγίζω με τρυπά κι άλλες πληγές μ' ανοίγει,

ο πόνος που 'χω μέσα μου δε λέει πια να φύγει...

Ανάθεμά σε έρωτα, μου 'χεις πληγές αφήσει

και της καρδιάς μου το κενό δε λέει να γεμίσει...

Μα θα τον κόψω τον ανθό κι ας με πληγώσει κι άλλο

τον πληγωμένο οι πληγές δεν τον πονούνε άλλο...

Κι όταν και πάλι η ψυχή κομμάτι ένα γίνει

σε μένα δε θα ανήκει πια, μα μοναχά σ' εκείνη...

                                                               Κυριάκος

Αυτό το άγαλμα του Έρωτα βρίσκεται σε πλατεία του Λονδίνου που λέγεται Picadilly Circus. Αποτελεί σημείο συνάντησης των ερωτευμένων της πόλης. Το άγαλμα φιλοτέχνησε ο Sir Arthur Gilbert το 1893. Έκτοτε χιλιάδες προτάσεις γάμου έχουν λάβει χώρα κάτω από το άγαλμα του έρωτα και η  παράδοση λέει ότι αν κάνεις πρόταση γάμου τα μεσάνυχτα κάτω από το άγαλμα του Έρωτα ο γάμος σου θα κρατήσει για πάντα!

Χαλάρωσε αναπνέοντας

Χαλάρωσε αναπνέοντας

Όταν εστιάζουμε στην αναπνοή μας μπορούμε να επιδράμε στον εκνευρισμό μας και να κατευνάζουμε τα έντονα συναισθήματα.
Μπορείτε να καθίσετε οκλαδόν ή σε μια καρέκλα με ίσια την πλάτη σας, τους ώμους χαλαρούς και το σαγόνι παράλληλα προς το έδαφος.
Αναπνέετε από τη μύτη χρησιμοποιώντας την κοιλιά και όχι το στήθος σας.
Μετρήστε τις αναπνοές σας, αν αφαιρεθεί ο νους αρχίστε και πάλι από την αρχή.
Προσέξτε από ποιο ερέθισμα αποσπάται η προσοχή σας (ήχος, οσμές, φως, θερμοκρασία) και εστιάστε ξανά στην αναπνοή.
Επαναλάβετε καθημερινά και με τον καιρό θα διαπιστώσετε ότι αυτοσυγκέντρωση και η ηρεμία σας βελτιώνονται σημαντικά. 

Ύμνος της Αγάπης

Ύμνος της Αγάπης

"Το καλόν ου καλόν, εάν μη καλώς γίνηται" (Γρηγόριος Θεολόγος)

Δεν αξίζει να χτίζεις ένα σπίτι αν δεν το χτίσεις γερά, ώστε να μην κινδυνεύεις στον πρώτο σεισμό αλλά και με τέχνη ώστε να μην το νιώθεις σα φυλακή. Δεν αξίζει να προσφέρεις ένα ωραίο δώρο χωρίς χαμόγελο, να απλώνεις το χέρι σου χωρίς να δίνεις την καρδιά σου, δεν αξίζει να έχεις ένα ωραίο σώμα αλλά ψυχή κακή...δεν αξίζει να ζεις αλλά να μην αγαπάς...

Μόνο με την αγάπη μετουσιώνονται όλα σε κάλλος, όλα γίνονται καλά, από μάταια, ανιαρά  και άσχημα αποκτούν ομορφιά και αξία. Αλλά αν δεν ξέρεις την τέχνη της αγάπης δε θα μπορέσεις να αγαπήσεις. Ζητάς να αγαπηθείς επειδή δεν αγαπάς. Από τη στιγμή που θα αγαπήσεις δε θα ρωτάς πια αν σε αγαπούν οι άλλοι, γιατί μείζων πάντων η αγάπη.

"Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. Και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμι. Και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντά μου, και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι. Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία. Πάντα στέργει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει. Είτε δε προφητείαι, καταργηθήσονται. Είτε γλώσσαι, παύσονται. Είτε γνώσις, καταργηθήσεται. Εκ μέρους δε γιγνώσκομεν και εκ μέρους προφητεύομεν. Οταν δε έλθη το τέλειον, τότε το εκ μέρους καταργηθήσεται. Οτε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος ελογιζόμην. Οτε δε γέγονα ανήρ, κατήργηκα τα του νηπίου. Βλέπομεν γαρ άρτι δι` εσόπτρου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον. Αρτι γιγνώσκω εκ μέρους, τότε δε επιγνώσομαι καθώς και επεγνώσθην. Νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα. Μείζων δε τούτων η αγάπη" - Α' Κορινθ., ιγ' 13    

Όλα συνεχώς αλλάζουν

Όλα συνεχώς αλλάζουν

Δεχόμαστε ότι ζούμε σε ένα σύμπαν το οποίο κυβερνάται από τέλειους νόμους που έχουν επίδραση στη ζωή μας. Ωστόσο τρομάζουμε από το απρόβλεπτο "αύριο", δημιουργούμε φόβους και ανησυχίες που δύσκολα μπορούμε να διαχειριστούμε. 

Οι ξαφνικές αλλαγές διαταράσσουν την αίσθηση της σταθερότητας, της ασφάλειας και της ηρεμίας που θέλουμε να βιώνουμε. Αυτό συμβαίνει όταν δεν αφήνουμε το παρελθόν πίσω μας για να πορευτούμε μπροστά. 

Η αλλαγή είναι κάτι φυσιολογικό στη φύση, τίποτα δε μένει σταθερό. Μπορούμε να οδηγούμε τον εαυτό μας συνειδητά και ομαλά προς το καινούριο. Διαφορετικά, αν μένουμε προσκολλημένοι στο χθες, μέχρι να επέλθει αποδοχή, κατανόηση και προσαρμογή στη νέα κατάσταση θα υπάρξει μια επώδυνη διαδικασία όπου θα κυριαρχεί το σοκ, η απόρριψη και ο θυμός.

Αν και συνήθως οι αλλαγές είναι ανεπιθύμητες, το όφελός τους είναι μεγάλο αρκεί να είμαστε πρόθυμοι να αναγνωρίζουμε τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται. Είναι απαραίτητο να υπάρχουν αξίες και ικανότητες ώστε να μη μας κλονίζουν οι εξωτερικές καταστάσεις και να συνεχίζουμε να πιστεύουμε στον εαυτό μας.

Όπως λέει και ο W. Shakespeare:  "Οι αμφιβολίες μας είναι προδότες και μας κάνουν να χάνουμε το καλό που συχνά θα μπορούσαμε να κερδίσουμε αν δε φοβόμασταν να επιχειρήσουμε. Το να μπορεί κανείς να περιμένει είναι το μεγάλο μυστικό της επιτυχίας".